Predmet:Svemirski otpad sve opasniji po planetu
Ostaci američkog satelita UARS, koji je iz svemira od 1991. godine nadzirao klimatske promjene za potrebe NASA, stropoštao se 24. septembra na Zemlju - i to je jedina izvjesna činjenica, a sve ostalo su manje ili više nepoznanice.
Zapravo, činjenica je takođe da smo svemir pretvorili u jednu veliku deponiju svakojakog smeća koje nam sad kruži iznad glava, a biće ga sve više. Ta činjenica nameće pitanje postoji li na Zemlji strategija odbrane od sopstvenog otpada koji prijeti iz kosmosa?
Podsjetimo, prošlonedjeljni ulazak ostataka satelita UARS u Zemljinu atmosferu i njegov pad registrovale su i američke i evropske svemirske agencije i institucije, međutim, još nijedna od njih nije preciznije utvrdila gde je tačno završilo 26 dijelova ove skalamerije, ukupno teških najmanje 544 kilograma, koji nisu sagorjeli zbog trenja ulaskom u atmosferu.
Takva neizvjesnost, ispostavilo se, mnoge naučnike čini dugoročno nervoznim jer se, i u ovom slučaju, pokazuje da nemaju uvjerljivu kontrolu nad ogromnom količinom gvožđurije koja kruži svemirom. Naime, radi se o najvećoj NASA letjelici koja je bez kontrole pala na Zemlju još od svemirske stanice "Skajlab", teške 75 tona, i satelita "Pegaz", težeg od 10 tona, koji su pali 1979.
U slučaju UARS, ohrabrujuće je da nakon pada ostataka tog satelita niko ni iz jednog kraja svijeta nije prijavio bilo kakva oštećenja, a što je još važnije - ni žrtve. Ali ko garantuje da će tako biti i slijedeći put kad nam iz orbite u atmosferu ulete ostaci nekih drugih satelita ili još koječega što je - valjda u najboljoj namjeri - godinama lansirano u kosmos. A procjene su da trenutno nad majčicom nam Zemljom, u njenoj niskoj orbiti, pluta između 20.000 i 22.000 krupnijih ili sitnijih komada smeća, a većinu čine ostaci i dijelovi svemirskih letjelica i otpada od ranijih sudara.
S obzirom na to da nijedna od zemaljskih institucija koje su naselile svemir svojom opremom i satelitima nije paralelno formirala i komunalnu službu koja bi se starala o otpadu, sada moraju da misle na posljedice. Naime, svemirsko smeće prijeti da uništi aktivne komunikacijske satelite, zbog čega - prvenstveno NASA - planira da nagomilani otpad uništava laserom. Taj posao neće biti nimalo jeftin i već se licitira u milionima dolara, navodi Blic.
Laser koji NASA planira da upotrijebi je, laički rečeno, sličan onome koji se koristi u automobilskoj industriji za zavarivanje, samo je mnogo snažniji, a i efekti su mu drugačiji jer stručnjaci NASA uvjereni su da će spriječiti sudaranje smeća i komunikacijskih satelita, ali i štetu koju bi svemirsko smeće moglo da prouzrokuje na Međunarodnoj svemirskoj stanici, trenutno najvećem veštačkom satelitu koji kruži orbitom.
Svemirski otpad predstavlja prijetnju i za oko 1.000 komercijalnih, vojnih i civilnih satelita u Zemljinoj orbiti. Svi oni su dio globalne industrije koja je samo tokom 2010. uknjižila 168 milijardi dolara zarade. Taj biznis i toliki profiti, logično, podrazumijevaju ozbiljniji plan čišćenja, koji će dugoročno morati da osmisle i ponude aktuelni nadzornici svemira. Jedan od dosadašnjih predloga, uz laser koji planira NASA, jeste i usisavanje krhotina pomoću napredne svemirske tehnologije koja uključuje ogromne mreže i magnete.
Prema podacima američke Mreže za svemirski nadzor, koja traga za objektima od oko 10 centimetara u prečniku i veće, količina orbitalnog otpada je sa 9.949 komada u decembru 2006. porasla na 16.094 u julu 2011. godine.
(24sata.info)
Podrska samo putem foruma, jer samo tako i ostali imaju koristi od toga.
Portal
iCentar
Statistike
Procitajte pravila
Donacije
Pretrazi
Tim
Registriraj se
Vazni alati
Razno. veze Aktivne teme ... Vijesti (RSS, ...)
Prijavi se
Verzija za stampu
Racunari i oprema
Softver i op. sistemi
Hardver i mreze
Programiranje i baze
Nauka
Tehnika
Dom i porodica
Biznis
Sport i rekreacija
Zabava
Zanimljivosti